Thieves' Highway (1949)

Thieves' Highway (1949)

ได้ดูผลงานกำกับของ Jules Dassin ไปแล้ว 3 เรื่องคือ Rififi, Night and the City และ The Naked City ซึ่งผมการันตีทั้ง 3 เรื่องนี้ว่ายอดเยี่ยมมาก ติดทำเนียบ Criterion collection ด้วย เช่นเดียวกับ Thieves’ Highway ซึ่งก็เป็นหนึ่งใน Criterion เช่นกันครับ

Thieves’ Highway เล่าถึงการล้างแค้นของ ‘นิค’ (Richard Conte) ทหารผ่านศึกที่กลับมาบ้านก็พบว่าพ่อของเขาถูก ‘ไมค์ ฟิเกลีย’ (Lee J. Cobb) พ่อค้าในซาน ฟรานซิสโกมอมเหล้าโกงเงินค่ามะเขือเทศ และเขาก็เชื่อว่าไมค์คือคนที่ทำให้เขาเสียขาทั้งสองข้าง นิคจึงไปทวงคืนรถบรรทุกจาก ‘เอ็ด’ (Millard Mitchell) ซึ่งยังไม่จ่ายหนี้ค่ารถบรรทุกให้พ่อของเขา แต่ว่าเอ็ดได้ยื่นข้อเสนอขอใช้รถบรรทุกเพื่อไปขนแอปเปิ้ลชั้นดีที่จะทำเงินให้ทั้งคู่มหาศาล นิคตอบตกลง ทั้งคู่จึงขับรถกว่า 30 ชั่วโมงโดยไม่พักเพื่อคงความสดของแอปเปิ้ลก่อนจะนำไปขายให้แก่ไมค์ ฟิเกลีย

ตอนแรกที่เห็นหนังออกแนวรถบรรทุกขนของนี่แอบนึกถึง The Wages of Fear (1953) ก่อนเลยครับ หนังจากผู้กำกับชาวฝรั่งเศสเหมือนกันซะด้วย เรื่องนั้นขนระเบิดตะลุยทางวิบากอุปสรรคมากมายเช่น ทางขรุขระ, โค้งหักศอกบนภูเขา ส่วนเรื่องนี้ก็มีอุปสรรคระหว่างขับรถบรรทุกขนผลไม้บ้างนิดหน่อยครับ เช่นยางแตก นอกนั้นก็เป็นเรื่องของกลโกงจากพ่อค้าผลไม้ครับ

พูดถึงกลโกงของ ‘ไมค์ ฟิเกลีย’ เรียกว่าชั่วร้ายทีเดียวครับ ใช้กลเม็ดหลายทางในการโกงเงินค่าผลไม้จากพ่อค้าคนกลาง อย่างเช่นมีพยานตอนจ่ายเงินแล้วก็ส่งสมุนไปปล้นหรือทำให้เหมือนเป็นอุบัติเหตุภายหลัง หรือการหลอกล่อให้พ่อค้าหายตัวไปสักพักเพื่อจะได้จัดการกับผลไม้บนรถบรรทุก เป็นหนังที่ดูแล้วเราต้องเอาใจช่วยตัวเอกของเรื่องหาวิธีเอาคืนตัวร้ายอย่างแน่นอนครับ

ความเป็นฟิล์มนัวร์จะมาในรูปแบบตามยุคสมัย ช่วงปี 1940s ฟิล์มนัวร์จะเน้นที่ตัวละครหญิงมักจะมาในรูปแบบของ ‘หญิงร้าย’ แต่จะไม่ได้ร้ายสุดขั้วชั่วสุดขีด โดยมากจะหลงเหลือความดีอยู่บ้างหรือทำด้วยความจำเป็นครับ ซึ่ง Thieves' Highway ก็มีลักษณะฟิล์มนัวร์รูปแบบนี้ และ ‘นิค’ ตัวละครนำของเรื่องก็ให้ลักษณะความเป็นสีเทามากกว่าจะมองเป็นขาวหรือดำ

ด้านฝีมือกำกับตั้งแต่ฉากแรกก็เรียกว่าไม่ธรรมดาแล้วครับ หนังเปิดเรื่องด้วยบรรยากาศรื่นเริงสดใสของทหารหนุ่มที่กลับบ้านอย่างมีความสุข แต่ไม่นานนักผู้กำกับก็ตัดอารมณ์คนดูกะทันหันด้วยการเล่าถึงการสูญเสียขาทั้งสองข้าง ฉากนี้เล่นกับอารมณ์คนดูได้ดีมาก ๆ เลยครับ หลังจากนั้นก็เข้าสู่ธีมทริลเลอร์ขนผลไม้ไปขายและการหาทางแก้แค้นครับ

ใครที่อยากลองดูว่าทำไม Jules Dassin ถึงเป็นหนึ่งในผู้กำกับคนโปรดของผม อยากแนะนำให้ลองไล่ดูหนังของเขาเลยครับ

Director: Jules Dassin

novel: A.I. Bezzerides

Screenplay: A.I. Bezzerides

Genre: Film-noir, Thriller, Drama

8.5/10

#8510 #1940s #รววหนง #criterion #julesdassin #filmnoir