ค้นหา

รีวิว The Tribe (2014) | ประสบการณ์ใหม่สำหรับการชมภาพยนตร์นักแสดงใบ้

myfavfilms
6 ต.ค. 2558
ยาว 1 นาที

ถ้าให้กล่าวอะไรสั้น ๆ เพื่อเชียร์คนไปดู The Tribe เราคงต้องยกว่ามันเป็นเรื่องของประสบการณ์การชมหนังนักแสดงใบ้ ตลอดทั้งเรื่องไม่มีการสนทนาด้วยเสียง ตัวละครล้วนถ่ายทอดผ่านภาษากายทั้งมือและท่าทางอันทำให้ผู้ชมพอจะคาดเดาความหมายได้แม้ไม่มีคำบรรยายประกอบ ถึงกระนั้นเราเองก็แอบเนือยและเบื่อกับความ overlong ยาวเกินจำเป็นของหนังซึ่งพอจะเข้าใจได้ว่าเกิดจากการบังคับให้เล่นตามคอนเซป long take เพื่อพาคนดูเข้าถึงตัวละครให้ได้มากที่สุด

The Tribe บอกเล่าถึงโรงเรียนสอนคนหูหนวกแห่งหนึ่ง ซึ่งถูกปกครองด้วยมาเฟียที่ใช้สถานที่แห่งนี้เป็นแหล่งเพาะอาชญากรเป็นใบ้หูหนวก (จี้ปล้น, ลักทรัพย์, แมงดา) จนกระทั่งเด็กใหม่ที่เพิ่งผันตัวมาเป็นแมงดาเกิดหลงรักโสเภณีในแก๊งค์ เขาจึงพร้อมลุยแตกหักเพื่อให้ได้ครอบครองเธอ

จุดเด่นของหนังหลัก ๆ ประกอบด้วย 1) การเดินเรื่องแบบตัวละครใบ้ทั้งเรื่อง 2) หนัง 132 นาทีแต่มีการถ่ายแค่ 34 ชอท เท่ากับเฉลี่ยแล้ว long take ฉากละเกือบ 4 นาที และ 3) ความรุนแรงในระดับที่ชวนเหวอได้เหมือนกัน (ทั้ง sex และการทำร้ายร่างกาย)

ประสบการณ์ที่ผมประทับใจคือมันเป็นครั้งแรกที่ได้ดูหนังนักแสดงใบ้ ปกติเราดูหนังเงียบ (silent films) อันนั้นมันคือการสื่อสารผ่าน over acting และก็มักจะมีบรรยายอังกฤษคั่นประกอบในจังหวะสำคัญ ๆ ที่ท่าทางไม่สามารถสื่อสารได้ แต่ The Tribe มันน่าจะเรียกว่าเป็นหนังใบ้ (deaf films) คือทั้งเรื่องสื่อสารกันผ่านภาษามือทั้งหมด ไม่มีการใช้เสียงและคำบรรยายใด ๆ เข้าช่วย การได้ดูหนังที่ถ่ายทอดรูปแบบใหม่ ๆ จึงถือเป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่าสำหรับตัวผม

ผู้กำกับใช้ประโยชน์จาก long take ในการตรึงคนดูให้ใกล้ชิดกับตัวละครได้ราวกับอยู่ในเหตุการณ์ แต่ในหลาย ๆ ครั้ง long take ที่ไม่จำเป็นก็ทำให้เรารู้สึกเนือยจนเบื่ออยากจะให้มันผ่าน ๆ ไปสักที ซึ่งถ้าหักลบกลบหนี้กันแล้ว ผมยังเอนเอียงไปฝั่งชื่นชมความดีของ long take ที่ช่วยให้หนังดูสมจริงมากยิ่งขึ้น (นั่งนึกดูแล้วว่าถ้าตัดความยาวของ long take ออกไปสัก 1-2 นาทีเราก็อาจจะไม่ปะติดปะต่อเข้ากับเรื่องราวจนอินแบบความยาว 4 นาทีเต็มของฉากนั้น)

ส่วนสุดท้ายคือความรุนแรง อันนี้บอกตรง ๆ ว่ามีบางฉากที่ส่วนตัวรู้สึกว่าเกินจำเป็น แต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่าหนังมันมาด้วยตัวคอนเซปที่นำเสนอสมจริงด้วย long take จึงกลายเป็นฉากที่โดนบังคับให้ถ่ายโดยปริยาย ในส่วนความรุนแรงอื่น ๆ ต้องชมว่าผู้กำกับมอบความรุนแรงที่หนักหน่วงสมจริงโดยเฉพาะการใช้กำลังและความรุนแรงในการทำร้ายร่างกาย แต่ฉาก sex ของแมงดากับโสเภณีพอมาเล่นแบบ long take กลับดูเฟคพอสมควรในสายตาเรา

และอีกประเด็นที่อยากพูดถึงคือ tragic หรือโศกนาฏกรรมอันเกิดจากความพิการของตัวละคร มันมีหลายฉากที่สะเทือนขวัญในชะตากรรมของพวกเขาเพียงเพราะความบกพร่องในการได้ยินเสียง ซึ่งการที่พวกเขาหูหนวกมันสามารถพาไปสู่อุบัติเหตุหรือความบกพร่องในการป้องกันตัวเองได้เลยทีเดียว

สำหรับใครที่กังวลว่าหนังไม่พูดไม่มีคำบรรยายแล้วจะดูไม่รู้เรื่อง ขอบอกเลยว่ามันไม่ได้เข้าใจยากขนาดนั้น อาจจะไม่ได้เข้าใจเป๊ะ ๆ ทั้งหมดแต่ด้วยการเล่าที่ตรงไปตรงมาและพฤติกรรมตัวละครที่แสดงออกชัดเจนไม่ได้มีความซับซ้อนมากมายก็น่าจะทำให้เราคาดเดาเนื้อเรื่องได้ไม่ยากครับ

Director: Miroslav Slaboshpitsky Writer: Miroslav Slaboshpitsky

Genre: crime, drama 8/10

ประชาสัมพันธ์จาก HAL Distribution ขอเชิญท่านพิสูจน์ความหฤหรรษ์สั่นสะเทือน กับ 'สงครามกลางเมืองของเจ้าสี่ขา ที่มันพร้อม ล่า ไม่มีถอย !!' White God สี่ขาล่าปิดเมืองภาพยนตร์การันตีรางวัล Un Certain Regard จากเทศกาลหนังเมืองคานส์ ติดตามรอบพิเศษและรอบฉายจริงกันให้ดีนะครับ

โปสเตอร์สวยมาก จ้างวาดน่าจะแพงอยู่ ฮ่าๆ