สัมภาษณ์ ธัญ, เจ้าของ HAL Distribution

หากในช่วงสองปีที่ผ่านมาคุณเคยเห็นหนังเรื่อง The Tribe, White God, 45 Years, Embrace of the Serpent, Cats Don't Come When You Call, Things to Come และล่าสุดที่กำลังฉายอยู่ในขณะนี้ก็คือ Harmonium ขอให้รู้ว่านี่คือการนำเข้าหนังโดยคุณธัญ จาก HAL Distribution และทีมงานเล็ก ๆ แค่สามคน ซึ่งเราเห็นแล้วรู้เลยว่างานแบบนี้เหนื่อยและแทบไม่ได้กำไรเลย จนอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมเขายังทำอยู่ แต่พอได้คุยสัมภาษณ์ปุ๊บ เรารู้เลยว่าพี่ธัญเขารักหนังจริง ๆ และมี passion จะทำตามความฝันของตัวเองสูงมาก จนเราอดไม่ได้ที่จะต้องนำส่วนหนึ่งของการสัมภาษณ์ครั้งนี้มาแชร์ให้ทุกคนได้เข้าใจถึงระบบการฉายหนังเมืองไทยว่าทำไมหนังนอกกระแสถึงรอบน้อย และ HAL เลือกหนังมาฉายอย่างไร

เลือกซื้อหนังอย่างไร ดูทั้งเรื่อง ไม่ซื้อมั่ว พี่เป็น distributor คนเดียวที่กล้าพูดว่าพี่ดูทุกเรื่องที่ส่งมา เรื่องไหนเหี้ยพี่ก็ดูเพราะมันอาจจะดี จริง ๆ อย่าง Embrace of the Serpent พี่เกือบไม่ซื้อ แต่พอผ่าน 15 นาทีคือแบบกูเอา

Harmonium ได้มาจากคานส์ปีที่แล้ว พี่ไม่ใช้ระบบอ่านสคริปต์เลยนะ อ่านสคริปต์ก็ไม่เชื่อ เขาส่ง mood and tone มาก็ไม่เชื่อ ต้องส่งหนังมาก่อนแล้วดู ถ้าดูโอเคถึงจะซื้อ

ชอบปุ๊บซื้อเลย ดูแล้วชอบก็ไม่ใช่ว่าซื้อทันทีนะ มันก็มีหนังบางเรื่องที่แบบ เชี่ย กูขายไม่ได้หรอกไอ้บ้าไรเงี้ย ก็ปฏิเสธเขาไป อย่างล่าสุดได้เรื่อง Frantz มา ของฟรานซัวส์ โอซอง สนุก ดี ภาพสวย ถ่ายสวย ดีหมดเลย แต่ไม่รู้วิธีขายก็บ๊ายบาย มันคือคู่กรรม แต่เป็นคู่กรรมที่เราไม่เก๊ท

คิดว่าเรื่องไหนจะได้เงินเยอะสุด เห็นกันอยู่ว่า 45 Years จริง ๆ ตอนนั้นก่อนเข้าชิงออสการ์ปั่นไม่ขึ้นเลยนะ จุดไม่ติดเลย แต่พอเข้าชิงออสการ์ปุ๊บมากันตรึมเลย (ชาร์ลอตต์ แรมพลิง เข้าชิงออสการ์การแสดงนำยอดเยี่ยมฝ่ายหญิง)

เรื่องที่ทำเงินเยอะสุด 45 Years รองมาคือ Cats Don't Come When You Call

แต่ 45 Years เนี่ยคือเงินถึงพี่น้อยเพราะว่าโดนค่า VPF พี่คุยไว้ตอนนึงแต่พอถึงเวลาอีกคนคุม VPF ก็ให้เราจ่ายเท่าเนี้ยไม่งั้นคุณไม่ต้องเอาตัง

(VPF หรือ Virtual Print Fee คือค่าธรรมเนียมการฉายหนังระบบดิจิตอล ซึ่งในตอนแรกโรงหนังบังคับเก็บจากคนนำเข้าหนังเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายการเปลี่ยนระบบฉายจากฟิล์มเป็นดิจิตอลซึ่งราคาค่อนข้างสูง แต่ปัจจุบันเลยจุดคุ้มทุนไปแล้ว)

นักวิจารณ์ชมหมด แต่ได้เงินน้อย คนชอบคิดว่าแบบนักวิจารณ์ดูหนังแบบเหี้ยไรวะ คนชอบคิดว่าพอเป็นหนังจากเทศกาลปุ๊บ คนจะหนีเลย

เอางี้นะ พี่เป็นคนนั่งดูหนังสกรีนเนอร์ ช่วงที่ดูเนี่ยพี่ดูวันละ 4 เรื่อง อาจจะมีหนังบางเรื่องที่ไม่สนุกอ่ะ แต่พี่ไม่เคยเจอแบบสนุกว่ะ เพราะถ้าสนุกมันจะมาไม่ถึงมือ สุดท้ายคนที่ดูหนัง 4 เรื่องต่อวันเป็นเวลา 1 เดือนเนี่ย คิดว่าคนนี้จะเอาหนังหลับ ๆ เข้ามาไหม

ไม่ใช่หนังอาร์ตดูยาก พี่พยายามเอาหนังที่ประหลาดกว่าคนอื่นนิดหน่อย แล้วก็มีทิศทางของมันเองชัดเจนมาขายแค่นั้นเลย นี่คือหนังค่ายพี่ ไม่ใช่แบบจะไปหลับกันในโรง

คนชอบคิดว่าพี่แบบรวยมาก เอาหนังแบบยาก ๆ มาเททิ้งเล่นไรเงี้ย ไม่ใช่นะครับ ผมทำการตลาด ผมทำทุกอย่างให้เข้าถึงคนง่ายที่สุดแต่พอถึงเวลาจริงคนก็ยังกลัว

รวยอยู่แล้วเจ๊งก็ไม่เป็นไรหรอก บ้านรวยใช่ แต่พี่อยากเปิดตลาด คือมันไม่มีใครเสี่ยง พี่ก็ต้องเสี่ยงแค่นั้นเอง ถามจริง ๆ เหอะทักษิณอยากเสียตังเปล่า เขาก็ไม่อยาก ไม่มีใครอยากเสียตังหรอก คนไทยชอบคิดอะไรแบบบ้านรวยเรื่องเสียเงินก็ไม่เป็นไรหนิ ช่วยคิดอีกทีนะ

พูดจริง ๆ นะพี่ไม่เข้าใจว่าคนไทยมีอคติอะไรกับคนรวย โอเคฉันอาจจะมีเงินเยอะกว่าคุณ แต่แบบพี่ก็ทำงาน พี่ไม่ได้พูดว่าพี่รวยนะ พี่พูดว่าบ้านพี่มีฐานะแล้วที่บ้านสนับสนุน พี่ก็ลงมาเล่น มันไม่ได้แปลว่าพี่รวย แล้วมันตลกที่คนพูดว่ามึงรวยอยู่แล้วหนิแค่นี้ไม่สะเทือนหรอก โห...

โปรโมทแบบไหนได้ผลสุด ไม่เคยมีวิธีไหนได้ผลเลย วิธีที่ได้ผลเรื่องที่แล้ว เรื่องต่อไปก็ไม่ได้ผล เรื่องที่ไม่ได้ผลครั้งที่แล้ว เรื่องต่อไปดันได้ผล บางเรื่องทำไรไม่ได้เลยดันได้ผล เช่น Cats Don't Come When You Call จริง ๆ ทำอะไรไม่ขึ้นเลย เอารูปแมวก็ไม่ขึ้น ประวัติมาลงก็ไม่ขึ้น กูเริ่มไปไม่เป็นละ ทำเหี้ยไรไม่ได้อยู่ดี ๆ คนเต็มโรง

Embrace of the Serpent วางแผนเป็นเดือน ๆ เราจะวางประวัติสงครามก็ยังไม่ขึ้น ป้าจี๊ด (จิระนันท์ พิตรปรีชา) มาคนเดียว ตูม แม่งมาเลยพันคน (โดย 900 มาจากต่างจังหวัดที่ไม่มีฉายหนัง) ถ้าถามว่าวิธีไหนดีที่สุดนะ ที่เห็นชัด ๆ เลยคือ influencer

Harmonium มีรอบเดียวที่เซ็นทรัลเวิลด์ 2 ทุ่ม พี่เข้าใจโรงนะ สัปดาห์นี้หนังเข้า 8 เรื่อง ค่ายใหญ่หมดเลย HAL เป็น exclusive ให้ 2 ทุ่มคือปรานีมากแล้วนะ แต่พอคนพูดว่ารอบแบบนี้ใครจะไปดู พี่แบบ... นี่คือเขาช่วยแล้วนะ

ทำไมเข้าแต่เซ็นทรัลเวิลด์ที่เดียว เพราะว่าเซ็นทรัลเวิลด์ที่เดียวสามารถทำเงินให้ได้มากกว่าเมเจอร์ทั้งหมด และเอสเอฟไม่มีทางให้มากกว่าที่นั่น เพราะว่าเขาก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน

ต้องเข้าใจสภาพนี้ก่อนโรงหนังเหี้ยเพราะคนไม่ไปดูหนัง มันเหี้ยเพราะมันกลัว ไม่ได้เหี้ยเพราะแบบกูจะเอารอบเหี้ย ๆ ให้มึง โรงก็อยากให้หนังทุกเรื่องได้เงิน แต่คนไม่ดูหนัง ไม่มีใครรู้ว่าหนังเรื่องไหนจะทำเงิน พี่ทะเลาะกับทางเอสเอฟอยู่ประมาณ 3 วันเพื่อให้เรื่อง Lost in Blue ได้รอบทุ่มครึ่ง ตอนแรกเขาให้บ่ายสอง ทำงั้นได้ไงวะ นี่กูปั่นแทบตาย นี่คือท็อปเด็กแล้วนะ มีวี ไวโอเล็ตด้วยนะ มีทุกอย่างที่เด็กจะดู (Lost in Blue รายได้รวมประมาณ 280,000 บาทจากการฉายเพียงโรงเดียว)

ทำไมเลือกวันฉายชน Fifty Shades Darker ตอนแรกเขาจะให้ย้ายไปวันที่ 23 กุมภา มี In This Corner of the World, มี It's Only the End of the World ถ้าให้ผมย้ายไปวันที่ 23 ผมตายว่ะ เขาบอกว่ามันไม่มี Fifty Shades Darker นะ หมายความว่ารอบนี้คุณจะไม่เทโรงหรอ แต่ผมโปรโมทไปแล้ว พี่เคยย้ายวันสองที เจ๊งทั้งสองเรื่อง

ขณะเดียวกันคนชอบคิดว่าแบบทำไมค่ายหนังถึงเลือกเวลานี้ คือถ้าค่ายหนังเลือกได้กูไม่เลือกบ่ายสองให้มึงหรอก

ฉายไปก็เจ๊ง ไม่มีคนดูหรอก คุณเอาอะไรมาพูดว่าหนังไม่มีคนดูวะ นึกออกไหม? คนไทยชอบคิดว่าตัวเองรู้เรื่องหนังทั้ง ๆ ที่เขาไม่รู้ คือมันไม่มีใครรู้หรอก พี่ก็ไม่รู้ เราก็ไม่รู้ โรงก็ไม่รู้ ถ้าพูดมาแบบนี้ Cats Don't Come When You Call จะเจ๊ง เพราะสองวันแรกไม่มีเลย พี่นั่งแบบกลุ้ม เลิกทำดีไหมนะ แล้วอยู่ดี ๆ วันที่สาม ตู้มเต็มโรง วันที่สี่ ตู้มเต็มโรง แล้วมันก็มาแบบเรื่อย ๆ เลย มาจนกระทั่งเขาพูดว่านี่คือหนังที่ทำเงินเยอะสุดในเดือนนั้น

ใครพูดแบบนี้แปลว่าคุณไม่เข้าใจระบบของโรงหรอก ไม่มีใครเดาอะไรได้ เดาได้คือคุณควรไปสมัครงานที่โรงหนังเพราะเขาต้องการคนแบบนั้น ไม่มีใครเดาถูก โรงก็ไม่เชื่อว่า Lost in Blue จะประสบความสำเร็จ นั่นคือคนที่ทำงานมาเป็นสิบปีแล้วนะ

ไม่ทันดูในโรง DVD มีหมดทุกเรื่อง ซื้อที่ร้านใต้ลิโด้ ซื้อผ่านเพจ HAL ได้ ซื้อออนไลน์ PrimeTime ได้

อยากนำเข้าหนังบ้าง ทำได้นะแต่ปราณต้องสูงหน่อย เราต้องคิดว่าจะวางแผนได้มากขนาดไหน จะรับมือกันมันได้ขนาดไหนเพราะว่าแบบสุดท้ายไม่มีอะไรเป็นไปตามแผน

หนังที่สนุกน่ะคนซื้อไปหมดแล้ว มันไม่ตกมาถึงมือเราหรอก หนังที่เป็นสายอาร์ตโหด ๆ อาจจะตกมาถึงมือเราบ้าง เราอาจจะได้ออสการ์มาบ้างถ้าม้ามืดมาเยอะ แล้วหนังที่คุณคิดว่าจะซื้อได้บางทีอาจจะซื้อไม่ได้

พยายามอย่าสติแตก ช่วงแรก ๆ พี่ก็สติแตกกับที่คนบอกว่ารวยอยู่แล้วหนิ คือมันคงไม่ใช่คนจนที่มานั่งทำงานที่ไม่ได้ตัง แต่คนไล่ passion คือคนที่เหนื่อย แล้วถ้าคุณคิดว่าแน่พอจะนั่งดู screener เป็นเดือน ๆ ดูจนแบบไม่อยากเข้าโรง แล้วก็โอเค กูจะเอาเรื่องนี้ กูจะเหนื่อยเพื่อมึง กูชอบมึง เท่านี้ก็ได้

ปีนี้จะนำหนังอะไรเข้ามาฉายอีก มีอีกสองเรื่องนะ มี Diamond Island ซึ่งก็เพิ่งโทรคุยกับทาง House RCA แล้วเขาก็บอกว่าเนี่ยเทศกาล (World Film Festival of Bangkok 2016) feedback ดีมากเลยนะ ตั๋วเต็มทั้งสองรอบเลย พี่ก็บอกไปว่า Harmonium ในเทศกาลก็ตั๋วเต็มนะ แล้วคนรอบพี่ก็ชอบหมดเลย แต่พอถึงเวลาจริงก็ไม่มีคนมาดู

อีกเรื่องที่ซื้อคือ Dearest Sister เป็นหนังผีลาว เรื่องดูง่ายฉิบหายเลย เป็นหนังผีที่พูดปุ๊บจะโป๊ะกับเราเลย เนื้อเรื่องเกี่ยวกับนางเอกเป็นคนที่โดนเรียกไปอยู่บ้านใหญ่เพราะว่าเป็นญาติกับนายหญิง เผชิญนายหญิงตาไม่ดีต้องพันผ้าไว้ตลอดคือมองแทบไม่เห็นเลยแต่เธอเห็นผี แล้วผีมาเนี่ยหล่อนจะกลัวมาก ร้องอ๊ากกกแต่ว่าพอสลบไปปุ๊บเนี่ยผีมันไม่ได้มาทำเหี้ยอะไร มันมาบอกเลขหวย แต่ที่เจ๋งมากคือมันไม่ใช่หนังตลก ประเด็นคือพอมันได้เลขหวย ตัวนายหญิงดันไม่รู้เลข คือมันจะพูดออกมาเป็นเลข แล้วคนในบ้านจะฆ่ากันเพื่อแย่งเลขนึง ฟังดูเป็นทริลเลอร์ทันทีเลยป่ะ อันนี้เข้าไทยเดือนเมษายน โปรดักชั่นอเมริกาเลยนะแต่พูดภาษาลาว ถ่ายสวยด้วย

-----------

อันนี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งจากการพูดคุยกับพี่ธัญ ซึ่งมีอีกหลายประเด็นที่อยากต่อยอดขยายการพูดคุยเหมือนกัน ไว้โอกาสต่อไปจะโฟกัสประเด็นดังกล่าวตรง ๆ ไปเลยให้ทุกท่านได้อ่านกัน ถ้าชอบคอนเทนท์นี้ก็ขอฝากติดตาม #interviewwithหนังโปรด e.p.3 ว่าจะเป็นหัวข้ออะไร หรือจะลองเสนอกันมาก็ได้ครับ

สุดท้ายนี้ขอฝากหนังเล็ก ๆ เรื่อง Harmonium ตอนนี้ฉายอยู่ที่ SFW เซ็นทรัลเวิลด์ วันละหนึ่งรอบ คือรอบสองทุ่มตรงไว้ให้ทุกท่านพิจารณาเลือกรับชม ใครสนใจก็ซื้อตั๋วไปชมกันได้เลยนะครับ

เพิ่มเติม: ตอนนี้มีรอบ 6 โมงเย็นที่ House RCA และรอบ 11 โมงกับ 3 ทุ่มที่ BKKSR ด้วยนะครับ